Hoe virtueel we het ook bedenken, het gaat altijd over mensen. En het zijn altijd mensen met een passie voor iets waar zij stellig in geloven, die het verschil maken. Slimme mensen die doorgaan waar anderen allang zouden afhaken. Die het onmogelijke mogelijk maken. Michiel Muller is zo’n mens. Eerst de oliemaatschappijen uitdagen met Tango, toen de ANWB met Route Mobiel en nu de grootgrutters met Picnic. Bij mij dwingt dat respect af en het inspireert mij om nooit op te geven. Elon Musk van Tesla is ook zo’n visionair die doorgaat totdat zijn dromen gerealiseerd zijn. Maar mijn absolute favoriete inspirator is Boyan Slat, de Delftse student die een briljant idee had om de plastic soep aan te pakken en de oceanen weer schoon te krijgen.
De communicatiesoep
In mijn vak is er een soortgelijk probleem dat hoognodig moet worden aangepakt. De communicatiesoep. Want wij consumenten worden elke dag met tienduizenden boodschappen overspoeld, terwijl er maar een stuk of vijftig relevant zijn voor het individu dat ze ontvangt. En toch blijven adverteerders maar doorgaan met het spuien van voornamelijk digitale reclameboodschappen. Net als de PET-flessen en plastic zakken kost dat immers vrijwel niets.
Hyperpersonalisatie, het antwoord op de communicatiesoep
Een methode waarbij slim gebruik gemaakt wordt van relevante data, om een individu op het juiste moment een aanbod te doen dat werkelijk relevant is voor de ontvanger van die boodschap, is hyperpersonalisatie. Hyperpersonalisatie gaat verder dan een gestandaardiseerd e-mails uitspugend marketing automation systeem. Het vraagt om terughoudendheid van de adverteerder, maar het gaat hem meer opbrengen. Het is direct marketing avant la lettre, waarbij voornamelijk gebruik gemaakt wordt van direct mail, e-mail en persoonlijke landingspagina’s. En het werkt, dat bewijzen wij elke dag.
Fonk magazine heeft me naar aanleiding van deze stellingname uitgeroepen tot VIP 2016 (very inspirational person).
